من همیشه طرفدار واقعی شدن مسایل هستم. یکی از مسایلی که الان در دانشگاهها واقعی نیست مساله تحقیقات است. من با هر دانشجوی دکترا یا فوق لیسانسی صحبت میکنم تایید میکنه که در کارهایی که انجام داده استادش نقشی نداشته. در حالی که اسم استاد باید جزء نویسندگان مقالات نوشته بشه و این قانون دانشگاه هستش. یعنی اگر شما اسم دست کم یک استاد رو ننویسید قانونا حق ندارید خودتون رو در پاورقی صفحه اول مقاله وابسته (دانشجوی) دانشگاه شریف معرفی کنید. در حالی که میتونم به جرات بگم 90 درصد استادا نقشی در مقالات دانشجویان ندارند. از طرفی چون بهر حال همه استاداشون رو دوست دارند ونمیخوان کنتاکتی ایجاد کنند کسی هم به این وضعیت اعتراضی نمیکنه. هر پیشنهادی هم بدهید آخر سر باید توسط اساتید بررسی و تصویب بشه پس گرفتار دور باطل شدهایم. اما حرف من اینه که بیاییم سیستم رو درست کنیم. حالا که تقریبا همه استادا کمکی به تحقیق نمیکنن پس اگر موافقت کنن که دانشجو مختار باشه اسم استاد رو بذاره یا نذاره به یکسان بضرر همه استادا هست و عدالت رعایت شده. بجز اینکه اون 10 درصدی که کمک میکنن ازین کارشون سود میبرن و زودتر ارتقا میگیرن.
نظرات دیگران []
بازدیدهای امروز: 8 بازدید
صفحه اصلی
