از اوایل دکترام هدفی که داشتم جمع کردن بچه‏ها دور هم و انجام کار گروهی بود. آدما بخودی خود در مقابل سازماندهی شدن و جمع شدن یه مقاومتی دارن ولی این موضوع وقتی خیلی سخت‏تر میشه که بین دوستانتون کسایی باشن که با هم مشکل داشته باشن. پارسال حوالی مهر من یک سری جلسات علمی رو با بچه‏ها راه انداختم که تو اتاق خودم برگزار می‏شد و در اون چند تامون هر دفعه آخرین کارای هفته قبلمون رو توضیح می‏دادیمو خیلی پرثمر بود و خیلی تونستیم به هم کمک کنیم اما مشکل اینجا بود که دو تا از بچه های اصلی با هم مشکل داشتن، البته در اصل چون استاداشون با هم مشکل داشتن اینا هم به هم بدبین شده بودن. خلاصه آخرش با حکم مستقیم یکی از همین دو استاد جلسات ما تعطیل شد، استاد گفته بود که دانشجوش حق نداره توی این جلسات شرکت کنه و پیشرفت‏هاش رو به بقیه اطلاع بده.

نظرات دیگران []