بالاخره دکتر عارف هم مقاله را خواند و تصحیحات لازم را در آن اعمال کرد. به ایشان درباره گفتگویم با فیشلر گفتم گفت که «بیخود گفته که یادش نیست»! ..... گفتم که به نفع فیشلر بود که با من وارد بحث میشد. آن وقت میتوانستم دستکم بهش اجازه بدهم که اشتباهش را خودش اعلام کند. اینطوری وقتی من فردا مقالهام را ارسال کنم آبرویش به خطر میافتد. از فردا بمدت سه ماه نفس در سینه حبس است تا ببینیم چه میشود.
نظرات دیگران []