هر کاری سه مرحله داره. مثلا وقتی شما وارد دانشگاه میشید. سال اول دیگه همه بهتون میگن مهندس و کلی همه چیز براتون تازگی داره. پس خیلی خوشحالین و مغرور، به خودتون افتخار میکنین. ممکنه اگه خیلی جوگیر باشین این موضوع تا اوایل سال دوم هم برسه :)   از اون طرف سال آخر دیگه دارین تموم میکنین و کم‏کم سایه محوی از درآمد، ازدواج، خارج، شرکت و هر چیز دیگه‏ای پیش چشمتون مجسم میشه. بنابراین از نتیجه زحمتتون راضی هستین و همینطور احساس آرامش و راحتی میکنین از گذروندن یک دوره سخت. اما این وسط بین این دو دوره یعنی سال 2 و 3 بخش سخت کاره. نه دیگه چیزی براتون تازگی داره نه به این زودیا قراره به جایی برسین. گردنه همین جاست. همین تقسیم بندی رو برای یک ترم هم میشه داشت. بنابراین الان که وسط ترم هستیم طبیعیه بچه‏ها و استادا خسته باشن.

نظرات دیگران []

انتقال
علی
بامداد
شبانه روزی
ریجکت
[عناوین آرشیوشده]