احساس میکنم در زندگیام به معنویت بیشتری نیاز دارم. از وقتی از آمریکا برگشتهام انگار خدا را فراموش کردهام. آنجا که بودم تمام ایمانم را جمع کردم تا بتوانم بار دیگر به ایران بازگردم اما وقتی مبارزه به پایان رسید همه چیز فراموش شد. این بار تمام نیرویم صرف گرفتن دکترا شد. دوره دکترای برق شریف وضع بشدت نامطلوبی داشت. هیچ کس باور نداشت بدون کمک استادان غربی بتواند دکترایش را بگیرد. شکستهای چند دانشجوی ارشد دکترا هم توی دل همه را خالی کرده بود. بعضیها انصراف دادند و رفتند خارج، بعضی هم برای فرصت مطالعاتی به دستبوس استادان خارجی رفتند. وقتی میخواستم اولین مقالهام را بفرستم یکی از استادها ازم خواست اسم یک استاد کانادایی را هم بالایش بنویسم. اعصابم بهم ریخت، گفتم اگر میخواستم زیر سایه آنها باشم که برنمیگشتم ایران.
نظرات دیگران []